Pewnaś że chcesz to zrobić? Znów się wpakujesz w coś złego i pół Lorelden będzie cię gonić. E tam gadasz. Nic mi nie będzie, to tylko zlecenie. Przelecimy się tam i z powrotem i po sprawie. Przynajmniej coś się zaczęło dziać.
Tuż po otrzymaniu listu od pani Var'dael i przekazaniu posłańcowi listu potwierdzającego moje przybycie poleciałam z Yrrenem do Głównego Królestwa. Na targ wkroczyłam sama, nie chciałam być odprowadzana tysiącami spojrzeń ludzkich oczu pełnych niepewności i czasem wręcz wrogości.Dotarłam do miejsca spotkania, władczyni ani żadnego posłańca potomków jeszcze nie było. List miałam schowany w ukrytej kieszeni pod lekką, acz mocną skórzaną kamizelą. Oparłam się od niechcenia o mur pobliskiego domu i przerzucając znalezioną monetę między palcami czekałam na zadanie.

Rhaenys miała na głowie sporo problemów po wydarzeniu w karczmie i w ostatniej chwili zdołała wysilić zmysły na tyle, żeby przypomnieć sobie o liście wysłanym do Evrille. Pozostawiła swoje obowiązki w rękach doświadczonych ludzi i udała się na targ, aby wydać rozkazy swemu gońcowi. W zasadzie miała lekkie wyrzuty sumienia, bo do takich rzeczy stworzono raczej zwiadowców, ale tak się akurat złożyło, że nie miała żadnego pod ręką.
Dziś miała na sobie czarną suknię z zielonymi akcentami, nie rzucającymi się specjalnie w oczy. Żałoba to dalej żałoba, a teraz lepiej było się pilnować, bo ludzie, choć bardziej zakłócili obrzędy, wciąż byli przewrażliwieni na każdy objaw pogwałcenia malutkich zasad.
Przywódczyni kazała strażnikowi czekać w pewnym oddaleniu i pojawiła się przy panience Estariol.
- Witaj - rzekła, mrużąc oczy przed przyjemnym słońcem. - Cieszę się, że jesteś na czas i przepraszam za moje spóźnienie, ale po tym co się stało w karczmie... sama wiesz.

- Witaj, pani - ukłoniłam się. Nadal miała na sobie żałobną suknię. Niestety, nie mogłam sobie pozwolić na takie ubranie, nawet jeśli miałoby to oznaczać otwartą wrogość od ludzi. No wybaczcie, ale trochę ciężko się biega w długiej czarnej sukni.
- Nic się nie stało, pani. Ta sprawa z karczmą... - skrzywiłam się. Rana, pomimo usilnych starań uzdrowiciela, nadal krępowała ruchy prawego ramienia i swędziała jak cholera - nikt się tego nie spodziewał, wątpię również, by sam przywódca ludzi cokolwiek wiedział o tym ataku. Raczej nie daliby zranić własnego władcy tym plugastwom. Szczerze, to cała ta sprawa lekko mi śmierdzi buntem. - ale się rozgadałam. Zupełnie jak nie ja. Ciekawiło mnie, co za zadanie zostanie mi powierzone.

- To zdecydowanie bunt, ale trudno się dziwić, pogwałciliśmy ich zasady - oceniła. - Co nie usprawiedliwia ataku, oni z kolei pogwałcili prawo i zakłócili żałobę. Mimo wszystko były obrażenia, a te po leukodulach wcale nie goją się tak łatwo. Okropny problem. A incydentu z władcą na pewno nie planowali, jednak co się stało, to się nie odstanie. Miejmy nadzieję, że wyjdzie z tego cało, nie życzę nikomu źle, nawet jeśli ludzie tak myślą - zakończyła, krzywiąc się lekko.
- Ale wracając, nie chcę pospieszać, ale zależy mi na szybkim wykonaniu zadania. Oczywiście dostaniesz zapłatę, nawet więcej niż dostałby zwiadowca, gdyż właśnie kogoś takiego potrzebuję - wyjaśniła. - Muszę wiedzieć co dzieje się na Ziemi Niczyjej. Ostatnio nie miałam czasu zająć się patrolem, a obawiam się spiskowców i buntów, w zasadzie nie powinno tam nikogo być. Chciałabym żebyś sprawdziła jak się sprawy mają, przy okazji raczej nie wchodząc w żadne kontakty z ewentualnymi mieszkańcami.

//na Ziemi Niczyjej spotkasz się z Lore'Lhin, o której mi doniesiesz, a przy okazji dostaniesz złoto!

Pokiwałam głową.
- Niech Sheavdil nad nim czuwa. To człowiek, wyjdzie z tego po krótkim czasie - wzruszyłam ramionami - Nie mniej jednak inne rasy będą miały na uwadze ten nieprzyjemny incydent podczas narad czy innych takich. Ale nie mnie to oceniać, pani.
A widzisz! Mówiłem że to coś niebezpiecznego! Przecież na Ziemiach Niczyich grasują mutanty i potwory! Gadasz bzdury, Yrren. Nic nam nie będzie, to tylko zwiad. Co nie zmienia faktu że uważam to za szalony pomysł. No ale cóż, jestem tylko smokiem, kto by mnie tam słuchał... Oj no nie wkurzaj się. Dostaniemy zapłatę i wreszcie się porządnie najemy.
- Rozumiem, pani. Natychmiast wyruszę w drogę. Wieści przyniosę najdalej za kilka dni. Atra esterní ono thelduin, Bjartskular* - ukłoniłam się i pożegnałam z władczynią, szybkim krokiem wychodząc z targu.


*Niech sprzyja ci szczęście, Jasnołuska.

- Zapewne tak będzie. To trochę niesprawiedliwe, ten bunt został nietrafnie wymierzony w tego, kogo miał chronić, lecz władca ponosi odpowiedzialność za swój lub. Reszcie bardzo nie spodobał się ten... wypadek. Reinmar von Bielau może zyskać sporo wrogów, niekoniecznie osobistych. Słyszałam jak moja córka została wyzwana na pojedynek, Visenya nie ma w zwyczaju wybaczania łatwo takich zniewag - nie chodziło nawet o samą Vis, inni także poczuli się urażeni i wściekli na buntowników.
- Dziękuję, spadasz mi z nieba - uśmiechnęła się, kiwając głową, zadowolona z odpowiedzi. Bądź co bądź, zdarzali się tacy, którzy narzekali na podobne zadania. - Wyślij wiadomość, kiedy wrócisz go Głównego Królestwa. Zu’u hind Hin pruzah ven, dii Ronaan* - pożegnała Evrille, patrząc chwilę, jak odchodzi.
Rozejrzała się w dwie strony i uprzedziła strażnika, żeby miał się na baczności. Postanowiła zostać jeszcze na targu.
___________________
* Zu’u hind Hin pruzah ven, dii Ronaan - pomyślnych wiatrów.

//zt, chyba że ktoś chce dołączyć do zwiedzania targu z Rhae, proszę bardzo!