Muszę przyznać, że Twój list bardzo mnie zaskoczył tym bardziej, gdy ujrzałem nazwisko tego, kto się pod nim podpisał.
Zazwyczaj pisano do mnie w sprawach zupełnie niezwiązanych z piękną sztuką kaligrafii, w której nigdy nie czułem się mistrzem. Jak na istotę pisemną przystało zawsze starałem się, by moje pismo było zgrabne i schludne oraz oczywiście czytelne, ale nie sądziłem, że ktoś zwraca większą uwagę na to właśnie, niż na treść w ten sposób przekazywaną. Nie oznacza to jednak, że słowa nakreślone Twą ręką były mi niemiłymi, wręcz przeciwnie, choć odczuwam lekki dyskomfort na myśl, że moje pismo stało się dla kogoś wartościowsze niźli to, co zostało nim napisane. Wszak to właśnie o przekazanie owej treści mi chodziło i mądrości w niej zawartej. Właśnie dlatego mam wrażenie, że to, co napisałem nie oddało tego, co chciałem przekazać. Prosiłbym więc o zdradzenie cóż to był za tekst, by następnym razem lepiej się postarać.
Wcześniej nie miałem świadomości, że z pisma można wyczytać coś więcej ponad to, co zostało napisane i w pierwszym odruchu sądziłem, że osoba śląca do mnie list nie ma intencji czystych. Odpowiadam nań jednak dając wiarę Twym słowom i pokładając nadzieję, że zamiary masz uczciwe. Chciałem też zapytać czy coś więcej ujawnia o mnie moje własne pismo, bo jak sądzę jesteś w tym ekspertem, a wielce mnie to zaciekawiło.
Jako, że w liście, jaki od Ciebie otrzymałem stało, że znasz pewne fakty z mego życia, chciałem też prosić (nie chcąc Cię w żaden sposób urazić) byś i Ty, panie, zdradził co nieco o sobie. Po nazwisku i inicjale imienia pozwalam sobie sądzić, że piszący do mnie to Irinai Ikkavart, choć nie wiem czy nie nazbyt pochopnie. Jeśli jednak tak, to muszę dodać, że wielki to dla mnie zaszczyt, że ktoś tak chwalebny i wysoko postawiony zwrócił na mnie uwagę.
Dziękuję też za wszelkie życzliwe słowa.
Za parę dni ruszam na północny-wschód do Lorelden, ale jeśli poniesie mnie dalej, w góry, chętnie skorzystałbym z Twej gościny, by choć trochę poznać tak wybitną osobowość.

Niechaj dobry los i szczęście zawsze Ci sprzyjają i chronią Cię od złego na wszystkich Twoich drogach.

Z poważaniem,

Uspokajają mnie Twoje słowa. Obawiałem się, że popełniłem błąd w jednej z moich prac, co nigdy mi się nie zdarza, skoro jednak tekst nie był przeznaczony dla Ciebie to... co mogłoby Cię zainteresować? Zapewne wielkie, majestatyczne gady, skoro jesteś Smoczym Potomkiem.
Tym razem to Ty mnie rozbawiłeś. Nie miałem na myśli takich niecnych zamiarów. W sprawach państwowych, mogę Cię zapewnić, do niczego Ci się nie przydam, jestem tylko opiekunem, znawcą i znachorem zwierząt, o czym zapewne wiesz. W innych nie miałbyś nawet powodu, by mnie oszukiwać, w końcu nie jestem Ci do niczego potrzebny, a nawet się nie znamy. Nie, nie podejrzewałem Cię o nic takiego, chodziło mi raczej o głupi żart. Tylko znane nazwisko sprawiło, że pomyślałem inaczej.
To, co piszesz wcale nie jest naiwne. Sądzę, że jest coś w sztuce odkrywania innych poprzez ich charakter pisma. Wszak nie ma dwóch osób piszących w ten sam sposób, jak i dwóch identycznych osobników. W świecie, w którym słowo pisane odgrywa tak ważną rolę, studiowanie go (pisma) może mieć przyszłość, choć oczywiście rozumiem, że ktoś Twego pokroju zapewne nie ma nawet czasu na takie rzeczy.
I zaniecham zwracanie się do Ciebie per 'panie', skoro o to prosisz. Wydawało mi się to stosowne przez wzgląd na rolę jaką pełnisz w państwie, niezależnie od tego ile liczysz sobie lat. Inteligencja i mądrość bowiem nie zawsze idą w parze z wiekiem, a Ty, o ile mi wiadomo, jesteś królewskim doradcą. Prawda, praca nie zawsze też świadczy o innych, ale w tym wypadku, stanowi to wyjątek od reguły.
Co do tego jaki jesteś, osądzać nie mogę. Wprawdzie raz czy dwa słyszałem plotki, ale tym nigdy nie dawałem im wiary. Nie miałem ku temu podstaw. Z listu zaś wnioskuję, żeś nie taki straszny i zdystansowany do swej osoby. To dobrze o Tobie świadczy.
To prawda, pięknym musi być życie pełne podróży. Mi ono nie było dane, a przynajmniej tak bardzo długo sądziłem. Nawet wiekowe istoty, jak widać, mylą się i błądzą. Wszak to tylko od nas zależy jaką ścieżką będziemy kroczyć. Głupio zrozumiałem to dopiero teraz, gdy wybieram się w swoją pierwszą i mam nadzieję nie ostatnią podróż. A skoro tyle przyjemności sprawi Ci moja wizyta postaram się dotrzeć aż do samych gór Silveredd.

Niechaj dobry los i szczęście zawsze Ci sprzyjają i chronią Cię od złego na wszystkich Twoich drogach.

Z poważaniem,

Obawiałem się, że nie otrzymam Twego listu przed podróżą, ale jednak. Gdyby goniec zwlekał jeszcze jeden dzień pewnie nie przeczytałbym go jeszcze bardzo długo, a to byłaby wielka szkoda. Właściwie tylko z Tobą piszę w sprawach niezwiązanych z mym zawodem i w podróży będzie mi brakować tej pisemnej konwersacji. Że też wcześniej żadne moje dzieło nie wpadło Ci w ręce...! Teraz odpowiadanie na listy będzie dużo trudniejsze. Liczę jednak na to, że jakoś sobie poradzimy.
Nie wiedziałem, że interesuje Cię magia (tak niewiele o Tobie wiem, wybacz, zapewne zbyt długo przebywam wśród zwierząt). Sam się nią param. To rzeczywiście piękna i groźna zarazem dziedzina i można by o niej rozprawiać całymi latami. Zapewne moglibyśmy się wymienić doświadczeniami i zdobytą wiedzą na ten temat przy spotkaniu. Wiem, że magowie z natury nie lubią zdradzać swoich tajemnic, ale... mnie to nie dotyczy. To znaczy, w Twoim przypadku nie miałbym żadnych oporów przed podzieleniem się swoim doświadczeniem, które i tak w większości składa się z magicznych sposobów leczenia zwierząt... Co ja piszę? Pewnie nawet nie interesują Cię te sprawy. Wybacz, czasami się zapominam pisząc do Ciebie.
"Nie doceniam swej osoby"? Piękne, zapamiętam. Jesteś pierwszym, któremu przeszło to w ogóle przez myśl na mój temat. Inni mnie poznali chyba trochę za dobrze. Poza tym... pisz, pisz, co tylko chcesz. Przyjemnie się czyta Twoje słowa. Szczególnie gdy dotyczą właśnie Ciebie, dlatego liczę na to, że mimo iż nie lubisz tego robić, zrobisz to dla mnie. Doceniłbym to w każdym razie.
Co do Twej prośby zaś, rzeczywiście jest niezwykła i mnie zaskoczyła. Postaram się ją spełnić, choć nie wiem czy zdołam wszystko oddać we właściwy sposób. Wszak żaden ze mnie pisarz, czy poeta...
W każdym razie jeśli mi się uda, to wyślę zapewne do Ciebie kolejny list dopiero z Akademii Magii, do której wybieram się jako pierwszej. Tam też ślij do mnie następną wiadomość. Bardzo rad byłbym, gdybym ją otrzymał. Może zająć mi wiele czasu nim tam dotrę... miło będzie odwiedzić stare mury.

Niechaj dobry los i szczęście zawsze Ci sprzyjają i chronią Cię od złego na wszystkich Twoich drogach.

Z poważaniem,