Chcac swiat oszukac stosuj sie do swiata, wygladaj jako kwiat niewinny, ale niechaj pod kwiatem tym waz sie ukrywa.
Aktualne Dane
Wiek, Profesja I Zamieszkanie 62, łowca, Elengard Wzrost I Budowa Ciala 188 cm, smukła Kolor Oczu I Włosów miodowe oczy, białe włosy Znaki Szczególne blizna przechodząca przez powiekę i na szyi Iluzja, Łucznictwo 20 ∥ 80
Usposobienie
Nie wygląda na przyjaznego elfa - to przez uśmiech niemal nigdy nie pojawiający się na jego twarzy i wyraz oczu, które zazwyczaj pokazują światu, że nie jest niczym zainteresowany. Odnosi się wrażenie, że ma wrogi stosunek do każdego, kto pojawi się w jego pobliżu, tymczasem jest to jedynie dystans jaki elf wyrobił w sobie podczas okołu dwudziestu lat podróży, nie ufając nikomu napotkanemu po drodze, mogąc polegać jedynie na własnych umiejętnościach. Trudno nawiązuje przyjaźnie, nie lubi mówić o sobie, zapytany o samopoczucie, zawsze odpowie "dobrze", a jeśli ktoś będzie chciał dowiedzieć się co nieco o jego przyszłości, stwierdzi, że wcale nie jest ciekawa, za to on chętnie dowie się czegoś o drugiej osobie. Lubi wyciągać informacje o innych, w ten sposób odwracając uwagę od siebie samego. W ogóle lubi rozmawiać. Bo czemu nie? Przecież rozmowa o niczym - no w sumie nie o niczym, po prostu TAKA rozmowa - może i buduje zaufanie, ale raczej jednostronne. A to akurat jest mu na rękę. A więc - powściągliwy w wyrażaniu uczuć, niemówiący o sobie, za to wypytujący o innych. Dzięki temu zdaje się wiedzieć dosyć sporo o elfiej społeczności (i nie tylko). Nie można powiedzieć o nim, żeby trzymał się specjalnie na uboczu, bywa przecież tam gdzie i inne elfy, jednak specjalnie się nie angażuje, woli obserwować. Często przesiaduje w karczmach, albo w lesie razem z łukiem, nieraz można też go spotkać jak spaceruje samotnie po uliczkach czy też okolicach Evendell. Jest typem samotnika, nie gardzącego jednak czyimś towarzystwem, o ile tylko nie jest denerwujące i zbyt nachalne.
Minione Dzieje
Urodził się sześćdziesiąt dwa lata temu w Elengradzie, gdzie aktualnie również mieszka. Jego wiek nie jest specjalnie imponujący jak na ten, jakiego dożywają inni przedstawiciele jego rasy, jednak z pewnością nie można powiedzieć, że te ponad pół wieku spędził bezczynnie, siedząc mieście. Przyszedł na świat jak pierwsze dziecko dwójki elfów, mieszkających wtedy w małym domku na obrzeżach miasta. Ojciec zarabiał na rodzinę, walcząc w elfiej armii, matka zaś od narodzin dziecka zajęła się domem. Po zaledwie pięciu latach pojawił się kolejny chłopiec, wtedy to właśnie wszyscy przenieśli się do większego domu, bowiem poprzedni zrobi się już nieco za ciasny, no i w końcu udało się nazbierać odpowiednią ilość oszczędności. Mały Einrí rósł szybko, czas spędzał raczej na zabawie, rozrabianiu, poznawaniu kolegów w tym samym wieku. Miał jakieś piętnaście lat, kiedy zainteresował się strzelaniem z łuku. Ojciec, świetny łucznik w szeregach armii, z przyjemnością uczył syna tej sztuki, z dumą patrząc, jak ten szybko zdobywa doświadczenie. Lata mijały, a Einrí postanowił opuścić rodzinne miasto i podróżować po świecie. Zapuścił się na Ziemię Niczyją, z fascynacją odkrywał tamtejsze tereny, to tam pewnego razu zaatakowało go bestia, przez którą do dziś ma pamiątkę na twarzy. W pobliżu nie było żadnego maga który potrafiłby odpowiednio ranę zasklepić, a on sam miał jedynie na tyle doświadczenia, by udało mu się nie wykrwawić na śmierć. To jednak nie zraziło go do dalszych przygód. Kiedy wrócił do Elengradu po upływie jakiś dwudziestu lat, okazało się, że ojciec zginął w wojnie, matka zaś zapadła na jakąś śmiertelną chorobę i zmarła niecały rok przed powrotem Einríego do rodzinnego miasta. Został więc tylko brat, którego jednak Einrí nie spotkał na miejscu, musiał wyjechać podobnie jak on wcześniej, nie wiadomo kiedy, nie wiadomo gdzie. Elf nie miał pojęcia czy jeszcze kiedykolwiek go zobaczy. Miał wtedy nieco ponad pięćdziesiąt lat i uznał, że jak na razie porzuci fascynujące zajęcie poszukiwacza przygód i zostanie w mieście chociaż trochę dłużej. Lata powolutku płynęły, a on międzyczasie zaciągnął się do armii, idąc w ślady ojca. Podczas podroży rozwinął jeszcze swoje umiejętności łucznictwa, mógł więc wesprzeć elfy w ewentualnej wojnie. Znalazł sobie mały domek na obrzeżach miasta... no i tak sobie żyje.
Inne Informacje
♣ nie można powiedzieć, żeby był najlepszy w sztuce iluzji, jednak to właśnie ta odrobina umiejętności sprawia, że czasem wydaje się promieniować ...dobry sposób na zwrócenie na siebie uwagi? ♣ nazwisko oczywiście kiedyś posiadał, jednak już od dawna się nim nie przedstawia, znany jest więc wyłącznie jako Einrí ♣ pisze pamiętnik
Myrcella Ellyrien
Profesja : Ogólna
Liczba postów : 77
Doświadczenie : 21
Temat: Re: Einrí Pią 22 Mar - 12:36
Akceptacja
................................................
Teraz możesz założyć mieszkanie we właściwej osadzie podlegającej pod ziemie twojej rasy. Nie zapomnij pierw sprawdzić w spisie, gdzie obecnie mieszka twój gatunek, być może zostaliście podbici i niestety obecnie przebywacie na ziemi niczyjej! Stwórz również relacje, pocztę, ekwipunek, wybierz pracę, by zarabiać i zacznij grać w fabule!
